Het verhogen van de komkommeropbrengst

Het is belangrijk een goed gebalanceerde plant te ontwikkelen tijdens de eerste 4 weken na het planten. Dit geldt vooral voor het eerste gewas dat geplant wordt in november/december.

Komkommer opbrengstHet gewas moet voldoende generatief zijn, anders is het moeilijk het ontwikkelingsproces van het gewas (vegetatieve groei) te veranderen. Het is van cruciaal belang om de plant in het begin niet te overbelasten met vruchten. De plant houdt zo genoeg energie over om te herstellen nadat de stamvruchten geproduceerd zijn.

Een uitgebalanceerde voedingsoplossing houdt rekening met alle vereiste hoofd- en sporenelementen. Hierdoor kan de plant de hoogst mogelijke opbrengst produceren. De belangrijkste elementen zijn stikstof, kalium, fosfor en calcium. Een gebrek aan deze voedingsstoffen leidt tot een slechte ontwikkeling. Calcium heeft een belangrijk effect op de kwaliteit van de vruchten en wordt daarom beschouwd als een essentiële voedingsstof voor komkommers.

Bemesting en opbrengst

 

Stikstof

Stikstof is onontbeerlijk voor een optimale ontwikkeling van het gewas: het is een belangrijke factor bij de productie van cellen, chlorofyl en scheuten. Stikstof speelt een belangrijke rol in alle syntheseprocessen van de plant. Een tekort aan stikstof heeft onmiddellijk effect op de totale opbrengst en de kwaliteit van de vruchten. Een tekort aan stikstof is te herkennen aan gele, bleke bladeren, slechte groei en langzame ontwikkeling.

 

Fosfaat

Fosfaat is belangrijk voor de ontwikkeling van de wortels en de bloemen. Er is niet veel van nodig, maar voor een gestage groei is wel een constant niveau vereist. Een tekort aan fosfaat is te herkennen aan kleinere paarse bladeren en slechte wortelontwikkeling. Een voortdurend gebrek aan fosfaat leidt tot een slechte kwaliteit van de bloei en vermindert de opbrengst en de vruchtkwaliteit.

 

Kalium

Kalium is in grote hoeveelheden nodig voor een goede ontwikkeling en kwaliteit. Tijdens de eerste fase van de groei is de behoefte aan kalium minder hoog dan wanneer de productie van start gaat. Tijdens die fase is de behoefte aan kalium zeer hoog; enkele weken later stabiliseert de behoefte zich. 
Kalium speelt ook een belangrijke rol in het transport van fotosyntheseproducten. Voldoende kalium zorgt ook voor een betere weerstand tegen abiotische stress. Een gebrek aan kalium begint met necrotische plekken aan de randen van de bladeren. Een tekort aan kalium heeft een sterk negatief effect op de groei, de opbrengst en de kwaliteit van het gewas en de vruchten.

 

Calcium

Calcium is zeer belangrijk voor de kwaliteit van de vrucht en het gewas. Calcium is een belangrijk element voor tal van celstructuren. Een tekort aan calcium leidt al snel tot kwaliteitsverlies en een grotere gevoeligheid voor ziekten. De behoefte aan calcium is het hoogst vanaf de bloei, tot aan de vruchtontwikkeling en uiteindelijk de oogst. Slechts 5% van het calcium komt in de vruchten terecht, 95% in de vegetatieve delen van de plant. Dit komt doordat calcium vooral door het xyleem getransporteerd wordt en nauwelijks door het floëem. De behoefte aan calcium is ook hoog tijdens de vegetatieve groei. Er is daarom het hele seizoen een gestage toevoer van calcium nodig.

 

Magnesium

Magnesium is nodig voor tal van processen, waaronder de energieoverdracht. Het is een belangrijk element voor de fotosynthese; 20-25% van het magnesium in een plant bevindt zich in de chloroplasten. Een duidelijk symptoom voor een gebrek aan magnesium is chlorose tussen de nerven van de bladeren. Het is het eerste te zien op de oudere bladeren van het gewas vanwege de hoge mobiliteit binnen de plant. Dit leidt tot een minder actieve fotosynthese en daardoor tot een lagere opbrengst en kwaliteit.

 

Zwavel

Zwavel is een belangrijke component van enzymen en andere proteïnen en is nodig voor de vorming van chlorofyl. Een gebrek aan zwavel is lastig vast te stellen, want de symptomen lijken erg op die van een tekort aan stikstof. De jongere bladeren van de plant vertonen tekenen van chlorose vanwege de immobiliteit binnen de plant.

 

Sporenelementen

Sporenelementen zijn in veel lagere hoeveelheden nodig, maar de juiste balans is van essentieel belang voor een kwalitatief hoogwaardige productie, een optimale groei en maximale opbrengst. Een tekort kan tot grote verliezen leiden. Een overschot aan macro-elementen kan echter ook een negatief effect op de groei en ontwikkeling van de plant hebben.

Een uitgebalanceerde voedingsstrategie is daarom uiterst belangrijk en hoewel de benodigde hoeveelheden veel lager zijn, moet een juiste combinatie van sporenelementen worden toegevoegd om hoge opbrengsten te behalen. De belangrijkste sporenelementen voor komkommers zijn borium, zink, koper, ijzer, mangaan en molybdeen. 

  • Borium is één van de belangrijkste sporenelementen, omdat het een duidelijk effect heeft op de vorming van hormonen en nucleïnezuren en een belangrijke rol speelt in het metabolisme. Borium is van essentieel belang voor de structurele integriteit van de plant en belangrijk voor de levensvatbaarheid van het stuifmeel en de ontwikkeling van de bloei en de vrucht. Het is ook van belang voor het interne transport van koolhydraten.
  • Zink is ook een belangrijk sporenelement; het is belangrijk voor de ontwikkeling en functie van groeiregulatoren zoals auxine. Het speelt ook een belangrijke rol in de ontwikkeling van chloroplasten. 
  • Koper is ook een element dat zowel van belang is voor het metabolisme van de plant als de enzymatische processen en fotosynthese. 
  • IJzer is een belangrijk element in de structuur van chlorofyl en is daarom ook een basiselement voor fotosynthese. Een gebrek aan ijzer uit zich in gele verkleuring in de toppen van de plant. IJzer is zeer immobiel. 
  • Mangaan speelt, net als ijzer, een rol bij het fotosyntheseproces en in redox-systemen. Een gebrek is ook zichtbaar in de toppen van de plant met dezelfde gele kleur, net als bij ijzer, maar de gele verkleuring is echter gevlekt terwijl de nerven groen blijven. 
  • Molybdeen is een essentiëel element voor de ontwikkeling van het gewas, en werkt op de nitrogenase en nitraatreductrase. Een gebrek is te zien aan de oude bladen in de vorm van vervormde smalle bladeren. Er is niet snel een overschot aan molybdeen, want het gewas kan nogal gemakkelijk grote hoeveelheden opnemen.

 

Andere aspecten die de opbrengst beïnvloeden

  • De plantdichtheid is in het algemeen van cruciaal belang voor een hoge opbrengst. Bij komkommers is dit echter minder belangrijk.
  • Een optimale pH zorgt voor een goede beschikbaarheid van macro- en microvoedingsstoffen voor de plant.
  • Rassenkeuze en eventueel enten bepalen in hoge mate de opbrengst van een komkommergewas.
  • Klimaat, voedingsstoffen, geïntegreerde gewasbescherming en energieverbruik zijn ook zeer bepalend voor een optimale productie.
  • Kunstlicht maakt het mogelijk om het gehele jaar te produceren, maar de kosten zijn zo hoog dat productie in de winter nog niet winstgevend is. Met kunstlicht en 4 gewassen per jaar is een opbrengst van 250 kg/m² goed haalbaar.
  • Stikstof is heel belangrijk voor een komkommergewas. Voor een perfecte groei en opbrengst is het daarom van cruciaal belang om een goede balans te vinden tussen ammonium en nitraat. Overdadig gebruik van ammoniumstikstof kan tot ernstige problemen met de pH leiden en de opbrengst kan daardoor met wel 30% afnemen.
  • Vanaf het moment dat de bloemen zich beginnen te ontwikkelen, is het aan te bevelen meer calcium toe te dienen. Extra calcium is van belang om voldoende sterke vruchten te ontwikkelen. Een tekort aan calcium tijdens de ontwikkeling van de bloemen kan leiden tot problemen met de kwaliteit.

Komkommer bemestingsadviezen

Yara's bemestingsadviezen kunnen je helpen de maximale opbrengst te behalen. Bekijk onze aanbevelingen voor komkommer.